ADHD przypisuje się głównie dzieciom charakteryzującym się nadpobudliwością, obniżoną koncentracją i impulsywnym zachowaniem. ADHD to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, który rozpoznaje się zazwyczaj u dzieci w wieku do lat 7, ale z czasem objawy mogą ustępować, a w wieku dojrzewania całkowicie zaniknąć.
Przyczyn ADHD lekarze doszukują się w reakcjach organizmu na przetworzoną żywność czy zanieczyszczenia środowiska, które wpływają na rozwój układu nerwowego. Według nich nie bez znaczenia pozostają także przebieg porodu czy rozwój fizjologiczny dziecka po porodzie, związany np. ze zmianami w kościach czaszki.
U dzieci z ADHD można zaobserwować:
- Trudności ze skupieniem i utrzymaniem uwagi na jednym temacie
- Łatwość rozpraszania się
- Hiperaktywność
- Nieukończenie rozpoczętych czynności i przechodzenie do kolejnych
- Zapominanie o codziennych czynnościach
- Brak przywiązywania uwagi do szczegółów
- Trudności z organizacją
- Unikanie zadań wymagających długotrwałego wysiłku umysłowego
- Gubienie rzeczy
- Trudność usiedzenia w jednym miejscu
Nie ma badań, potwierdzających występowanie ADHD u dziecka. Główną rolę odgrywa więc obserwacja dziecka przez lekarza i wywiad przeprowadzony z pacjentem.
ADHD leczone jest zazwyczaj przy użyciu metylofenidatu, leku zaliczanego do grupy środków psychostymulujących. Warto również skorzystać z pomocy psychoterapeuty oraz udać się do osteopaty.
Osteopatyczne leczenie ADHD
Osteopatyczne spojrzenie na ADHD wiąże się ze wzrostem czaszki dziecka. Czaszka niemowlęcia składa się bowiem z niedokładnie przylegających do siebie elementów, które kształtują się podczas procesu wzrostu. To właśnie w tym momencie może dojść do zniekształceń.
Do rozwoju ADHD może przyczynić się też sam poród – długi i ciężki może prowadzić do zmian w czaszce, np. poprzez niedotlenienie. Nie bez znaczenia pozostają też substancje psychoaktywne przyjmowane przez kobietę w ciąży. Wszystko to może spowodować zachowanie typowe dla ADHD.
Leczenie osteopatyczne ADHD skupia się na przywróceniu równowagi każdego systemu organizmu, zatem niezbędne jest wyleczenie wszystkich schorzeń, aby pacjent nie odczuwał nieprzyjemnych dolegliwości.
Metody stosowane przez osteopatę są bezpieczne i pozwalają na stopniowe zwiększenie koncentracji u dzieci oraz zmniejszenie nadpobudliwego zachowania. Osteopata pracuje dłońmi, co pozwala mu na zlokalizowanie napięć w organizmie i zaproponowanie odpowiedniej terapii.
Osteopata skupia się zarówno na objawach fizjologicznych, jak i na problemach natury psychologicznej. Poprzez odpowiednie metody ucisku sprawdza poziom napięć w organizmie dziecka, które często mają wpływ na funkcjonowanie układu nerwowego.
